Talrijk zijn ze niet, de gedenktekens die zowel Britse als Duitse militairen gedenken. Op de hoek van de Legerstraat en de Fort 7-straat in Wilrijk vind je zo’n opmerkelijk monument, dat ook hulde brengt aan het verzet. Het is de naam van Wilhelm Metzger die op het gedenkteken prijkt. De Duitse majoor legt in 1944 bewust een bevel naast zich neer. Metzger moet het munitiedepot in Fort 7 opblazen. Dat de ontploffing van duizenden kilo’s explosieven noodlottige gevolgen zou hebben voor de omgeving is overduidelijk. Majoor Metzger besluit om dat niet te laten gebeuren.
Het gedenkteken nabij Fort 7 huldigt het Britse regiment Royal Artillery-107 Heavy Anti-Aircraft-British Liberation Army (RA-107 HAA-BLA). Onder leiding van kolonel Frederic Slater zorgt dat – samen met het lokale verzet – voor de bevrijding van Wilrijk. Ook Wilhelm Metzger wordt dus vernoemd op dit gedenkteken, ingehuldigd op 5 september 2009. Hij is tijdens de oorlog bevelhebber van het munitiedepot dat zich in het Wilrijkse Fort 7 bevindt.
Wilhelm Metzger (foto: Kring voor Heemkunde Wilrica)
Katholiek en vriendelijk
Net na de Duitse inval in België wordt Fort 7 ingericht als gevangenis, maar daar komt snel verandering in. Het fort wordt omgebouwd tot een munitiedepot en honderden tonnen munitie en explosieven worden er ondergebracht. Wilhelm Metzger – veteraan van de Eerste Wereldoorlog en nadien actief als leraar en schooldirecteur – is er bevelhebber. Al snel leert hij Jozef Pauwels kennen, de pastoor van de lokale Sint- Jan Vianneyparochie. Ook Pauwels maakte de Eerste Wereldoorlog van dichtbij mee als legeraalmoezenier. Ooit stonden beide mannen dus aan verschillende kanten van het front, maar tijdens de Tweede Wereldoorlog groeit tussen beiden een vriendschap.
Wilhelm Metzger is een diepgelovige katholiek en wordt door de lokale bevolking als een vriendelijke man ervaren. Hij beseft dat zijn vriendschappelijke omgang met pastoor Pauwels riskant is. Hij heeft een sterk vermoeden dat enkele van zijn manschappen hem volgen en zijn doen en laten rapporteren aan de Duitse overheid. Toch promoveert Metzger in 1942 van Hauptmann tot Majoor. Intussen houdt hij rekening met de plaatselijke bevolking. Door de tewerkstelling van zowat tweehonderd Belgische arbeiders voorkomt hij dat deze mannen in Duitsland moeten gaan werken.
Ramp vermeden
In september 1944 wordt België bevrijd door de geallieerde legers en trekt de Duitse bezetter zich terug. Die aftocht verloopt niet zonder slag of stoot. In augustus van dat jaar krijgt Wilhelm Metzger het bevel om de ontploffing van het munitiedepot voor te bereiden. Hij legt dat bevel naast zich neer. Dat is een riskante beslissing, maar ze redt mensenlevens en voorkomt materiële schade. De operatie neemt meerdere dagen in beslag. Metzger laat grote hoeveelheden explosieven en munitie in de gracht dumpen. Zware bommen laat hij vervangen door lichtere exemplaren. Een majoor die ter plaatse de toestand komt controleren, weet hij om de tuin te leiden.
Het werk is enorm en Wilhelm Metzger roept via de politie en het Antwerpse gemeentebestuur de hulp in van de bevolking. Mannen uit de buurt worden ook te hulp geroepen terwijl hun gezinnen worden geëvacueerd. Politieagenten en verzetsleden zijn ook van de partij.
Na de oorlog trekken de Wilrijkse burgemeester Frans Van Dun en pastoor Jozef Pauwels naar Duitsland. Daar getuigen ze op het denazificatieproces van Wilhelm Metzger. De gedenksteen in Wilrijk herinnert tot vandaag aan het opmerkelijke verhaal van deze Duitse majoor.
Bron: Kring voor Heemkunde Wilrica
