Opgevoed als hun eigen zoon

Stephen Hargreaves vertelt hoe zijn groottante Juliana en haar man René de Joodse 1-jarige Marcus Safir opvingen. Marcus’ vader vertrouwt hem toe aan een Vlaamse bakkersgast in Zurenborg en redt zo zijn jongste zoon van een razzia. De vader overleeft het niet, Marcus wel. Hij wordt door Juliana en René opgevoed alsof het hun eigen kind is. Tot Marcus in 1948 door een Joodse organisatie wordt ‘ontvoerd’. Via Parijs wordt hij naar Canada gebracht en later sticht hij zijn eigen gezin in New York. Ondanks verschillende pogingen heeft de Vlaamse familie geen contact meer met Marcus.

Deze vertelling vindt plaats in de Grotebeerstraat in Zurenborg, waar Juliana en René samenwoonden met de kleine Marcus.