Getuigenis over een leven als ondergedoken kind

Eveline Inzlicht getuigt over haar leven als ondergedoken kind. De Joodse is nog geen jaar oud als de oorlog uitbreekt. In 1942 vertrouwen haar ouders hun peuter toe aan zakenpartner Pierre Interwoel en zijn vrouw Elisabeth De Moor. Eveline verblijft eerst zes maanden bij de schoonouders van Pierre. Daarna vindt ze een thuis bij Pierre en Elisabeth in Borgerhout, tot het einde van de oorlog. Tegen de buren zeggen ze dat ze de dochter is van een nichtje dat in het ziekenhuis verblijft. Ondertussen slagen de ouders van Eveline erin om onder te duiken in Vilvoorde en Machelen. Na de oorlog wordt het gezin herenigd, maar vele familieleden komen niet uit de kampen terug. Eveline vertelt in het huis waar de familie De Moor woonde, het eerste opvangadres.

Deze vertelling is geannuleerd.