Paula Impens, 25 jaar
Paula overleeft de bominslag in de Steenbergstraat niet. Ze is één van de 58 dodelijke slachtoffers.
Het lot van Paula Impens
Paula wordt op een brancard weggedragen uit het puin. Haar broer, de man met kepi en uniform, loopt achter de brancard.
Bekijk de slider om een beeld van vroeger en nu te vergelijken.
Het graf van Paula Impens
Het opschrift op de grafsteen vermeldt: laf vermoord door het Duitsche nazibeest.
Langetermijneffecten van de terreur
Dag en nacht gebombardeerd worden weegt zwaar op de bevolking. Je lichaam gaat bij dreigend gevaar automatisch in overlevingsmodus: hormonale schommelingen, verhoogde hartslag en bloeddruk,...
De V-bommen teisteren de stad 5 maanden lang. Terwijl de lichamelijke angstreactie zinvol is bij acuut gevaar, kan ze schadelijke gevolgen hebben als ze blijft aanhouden. Zo tast aangehouden angst het immuunsysteem aan, wat je vatbaarder maakt voor ziektes. Acute stress kan ook overgaan in chronische angststoornissen.
Wonen in kelders
Veel Antwerpenaren gaan steeds meer ondergronds leven. Kelders worden ingericht met huisraad en bedden. Mensen doden de tijd met lezen, kaarten en vertellen, of ze luisteren naar de radio. Sommige winkeliers bedienen hun klanten aan de kelderdeur. Gaten in de keldermuren bieden een ontsnappingsroute naar naastgelegen kelders. Water en zand staan klaar om brand te blussen bij een eventuele inslag. Er zijn ook een 250-tal openbare schuilplaatsen, ingericht in de kelders van stevige gebouwen of zelfs in de crypte van een kerk. Vaak verblijven er vele tientallen Antwerpenaren. Soms wordt er zelfs gezongen of toneel gespeeld. Maar altijd staan de oren gespitst voor het dodelijke gebrom van een V1.
Leven ondergronds
Veel Antwerpenaren trekken zich zoveel mogelijk in hun kelders terug.
De bombardementen houden dag en nacht aan. 175 dagen lang krijgt Antwerpen nauwelijks een adempauze.